Geert Mak Geert Mak
(c) Vincent Mentzel

Geert Mak

Geert Mak (1946) is journalist en schrijver. Hij schreef onder meer Een kleine geschiedenis van AmsterdamHoe God verdween uit JorwerdDe eeuw van mijn vader, In Europa en De levens van Jan Six. Hij ontving vele prijzen, waaronder De Gouden Ganzenveer, de Leipziger Buchpreis en de oeuvreprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds. De VPRO tv-serie van Grote Verwachtingen komt vanaf najaar 2019 op televisie, radio en online. Geert Maks werk is in tweeëntwintig talen vertaald. Onderaan deze pagina staat een gedetailleerde biografie.

 

Filmrechten Theaterrechten Vertaalrechten

Grote verwachtingen

Moderne geschiedenis
Het langverwachte vervolg op In Europa; 175.000 exemplaren verkocht
Vertaalrechten verkocht aan: Siedler (Duitsland), Harvill Secker (Engeland, Australië, Nieuw-Zeeland), Gallimard (Frankrijk), Cappelen Dam (Noorwegen), Okdang (Zuid-Korea), Fazi (Italië), Epilog (Denemarken), Metaichmio (Griekenland), Ginkgo (China), Mook (Taiwan)

Grote verwachtingen is het vervolg op het succesvolle In Europa dat vijftien jaar geleden verscheen. Enkele jaren later was er de 35-delige gelijknamige tv-serie met de schrijver in de hoofdrol. In Europa handelde over de twintigste eeuw en hoe die – in veel opzichten gruwelijke periode getekend door twee wereldoorlogen – ons heeft gevormd. Grote verwachtingen gaat over de eerste twee decennia van de eenentwintigste eeuw. Het neemt de draad op waar In Europa eindigde, in 1999.

In juni 2020 verscheen een nieuwe versie van de epiloog afzonderlijk bij Atlas Contact: Epiloog. Hierin betrapt Mak corona op heterdaad. De nieuwe epiloog zal deel uitmaken van alle in voorbereiding zijnde internationale edities.

Biografie

Geert Ludzer Mak (4 december 1946 te Vlaardingen) is een Nederlandse journalist en non-fictieschrijver. Mak groeide op in Leeuwarden, als nakomertje in het gezin van de gereformeerde predikant Catrinus Mak en Geertje van der Molen. Hij studeerde rechten en sociologie aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam. In 1973 werd hij docent staats- en vreemdelingenrecht aan de Universiteit van Utrecht. Van 1975 tot 1985 was het redacteur van De Groene Amsterdammer, daarna was hij verbonden de buitenlandredactie van VPRO-radio en aan NRC Handelsblad, waar hij zich vooral bezighield met stedelijke en immigratieproblematiek.

Tegelijkertijd was hij actief in de groep journalisten en auteurs die zogenaamde literaire non-fictieboeken nieuw leven wilden inblazen. In 1990 was hij een van de medeoprichters van het literaire non-fictieblad Atlas – de voorloper van de latere uitgeverij Atlas/Contact. Kort daarop besloot hij zich vooral te richten op het schrijverschap. Hij richtte zich daarbij met name op reisverhalen en historische non-fictie – of een combinatie daarvan. Thema’s als stad-platteland, Europa en Amsterdam kwamen voortdurend terug in zijn werk. Zijn boeken werden veelvuldig vertaald.

Tussen 2000 en 2003 was Mak bijzonder hoogleraar grootstedelijke vraagstukken aan de Universiteit van Amsterdam, de zogenaamde Wibaut-leerstoel.  Wegens zijn verdiensten voor de stad Amsterdam ontving hij in 2002 de IJ-prijs.Tot tweemaal toe werd Mak gekozen tot Historicus van het Jaar. Van de Open Universiteit (2004) en de Wilhelms-Universiteit in Münster (2014) ontving hij eredoctoraten. Voor zijn boek In Europa kreeg hij de Leipziger Buchpreis zur Europäische Verständigung (2008) en de Otto von der Gablentzprijs (2009). De Franse regering benoemde hem tot Chevalier de la Légion d’ Honneur (2008). In Nederland ontving hij voor zijn zeldzame betrokkenheid bij de internationale geschiedenis de Gouden Ganzenveer (2015), de Comeniusprijs (2016) en, uit handen van koningin Máxima, de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs voor zijn hele oeuvre (2017). In de toelichting bij het eredoctoraat in Münster werd Mak betiteld als een ‘begenadigde geschiedverteller’ die in staat is ‘vakwetenschap, popularisering, originaliteit en engagement met elkaar te verbinden’. Historians are generally cautious when judging Mak’s work. Herman von der Dunk, emeritus professor of history at Utrecht University, said about Mak: ‘Ik is well written, and historically correct, but it is not wat I would call academic history. There is no analyses of historical development.’ Maar de Amerikaanse historicus John Lukacs beschreef hem als ‘Europe’s portraits-painter, its impressionist, iets poet-musician, the reader of its peoples minds.’

Geert Mak is getrouwd met Mietsie Ruiters en woont deels in Amsterdam, deels in Friesland.

BOEKEN

In 1992 verscheen De Engel van Amsterdam, Mak’s eerste proeve van literaire nonfictie, een anatomische les over de Nederlandse hoofdstad, en tegelijk een serie portretten van buurten, straten, huizen en Amsterdammers zelf. Soortgelijke technieken – een combinatie van de grote geschiedenis en het kleine, menselijke verhaal – gebruikte hij in Een kleine geschiedenis van Amsterdam (1995) en Hoe God verdween uit Jorwerd (1996), een zo langzamerhand klassieke beschrijving van de snelle teloorgang van de Europese boerencultuur– hij kreeg daarvoor de Henriette Roland Holstprijs. In zijn meest populaire boek, De eeuw van mijn vader (1999), schetste Mak de geschiedenis van Nederland in de twintigste eeuw aan de hand van zijn eigen familiegeschiedenis. In die periode publiceerde hij ook Het Stadspaleis (1997), Het ontsnapte land (Boekenweekessay 1998) en De zomer van 1823 (2000, met Marita Mathijsen).

In 1999 reisde Mak, als afsluiting van de eeuw, voor NRC Handelsblad een vol jaar kriskras door Europa en publiceerde iedere dag een reisnotitie op de voorpagina. Het werd een reisverslag door het continent en tegelijk een reis door de twintigste eeuw, vol lokale observaties en gesprekken met de laatste ooggetuigen. Op basis daarvan verscheen in 2004 In Europa, een boek waarmee hij onder andere de NS Publieksprijs voor het Nederlandse Boek won en dat uiteindelijk in meer dan vijftien talen werd vertaald.

In het publieke debat manifesteerde Geert Mak zich als een vurig pleitbezorger van de multiculturele samenleving. In 2004 publiceerde hij, na de moord op Theo van Gogh, een tweetal pamfletten: Gedoemd tot kwetsbaarheid en, als reactie op zijn critici, Nagekomen flessenpost. Hij haalde daarin fel uit tegen ‘de handelaren in angst’, spoorde aan tot voorzichtigheid en hield tegelijk een fel pleidooi voor het behoud van klassieke waarden als openheid, vrijheid en tolerantie. De essays veroorzaakten de nodige ophef, mede omdat Mak de methode van de film Submission vergeleek met de propagandatechnieken van Joseph Goebbels.

De Brug verscheen in 2007 als Boekenweekgeschenk. Het was een reisverslag over nog geen vijfhonderd meter: de Galatabrug die het traditionele en meer moderne deel van Istanbul met elkaar verbindt en waar Mak wekenlang het bestaan deelde met passanten en straatverkopers.

Reizen zonder John (2012) kan gezien worden als de Amerikaanse tegenhanger van In Europa. Geert Mak volgde daarin, exact een halve eeuw later, het spoor van de schrijver John Steinbeck bij diens ontdekkingstocht door het Amerika van de jaren zestig in Travels with Charley.

Amsterdam kwam weer centraal te staan in De levens van Jan Six (2016), de gang van de patriciërsfamilie Six door meer dan vier eeuwen Amsterdamse geschiedenis – beginnend met een van Rembrandt’s beste vrienden, de zeventiende eeuwse Jan Six. Ook In Europa  kreeg een vervolg. In Grote Verwachtingen (1999/2020) nam Mak de draad weer op in 1999 en beschreef hij de meest recente Europese geschiedenis, vanaf de euforie in het begin van de eeuw tot de crises van de jaren tien en de coronapandemie van 2020.

TELEVISIE

In het najaar van 2007 kwam de VPRO met een TV-bewerking van In Europa in de vorm van een serie over twee seizoenen, 35 delen in totaal, gepresenteerd door Geert Mak. Mede op basis van Grote Verwachtingen wordt vanaf 2019 ook door de VPRO een vervolg op In Europa uitgezonden, in totaal 20 delen.

Geert Ludzer Mak (4 december 1946 te Vlaardingen) is een Nederlandse journalist en non-fictieschrijver. Mak groeide op in Leeuwarden, als nakomertje in het gezin van de gereformeerde predikant Catrinus Mak en Geertje van der Molen. Hij studeerde rechten en sociologie aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam. In 1973 werd hij docent staats- en vreemdelingenrecht aan de Universiteit van Utrecht. Van 1975 tot 1985 was het redacteur van De Groene Amsterdammer,

Video

Meer weten?

Neem contact met ons op.